Lal'in ve Can'ın ilk giydikleri kıyafetler, ilk tulumları, ilk eldivenleri, ilk battaniyeleri hepsi bir bohçada duruyor torunlarım için.
Evet evet yanlış okumadınız, hepsini Lal ve Can'ın çocuklarına saklıyorum.Çünkü anne olduğumda, annemin bana verdiği en anlamlı hediyeler benim bebeklik kıyafetlerimdi.
Ben anne olana kadar, annemin en güzel hatıralarıyken, ben anne olunca bana devrettiği en büyük mirastı bence. Lal, annesinin elbiselerini giyip resimler çektirirken aile büyüklerim kimbilir nerelere gitti. Can, annesinin pantolonunu giymiş oynarken dedesinin gözünün önünden kimbilir neler geldi geçti.
Hele annemin hamileyken doğacak kızına diktiği elbiseyi, torununun üzerinde görmesi ne büyük mutluluktur düşünsenize.Hepsi yeniden bohçaya girdi saklanmak üzere.
Bu yüzden hiçbirini hatıra diyerek gelişi güzel değil, ''Torunlarıma manevi mirasım'' olarak titizlik ve özenle saklıyorum.Hatta ilkler dışında da ayırıyorum çok sevdiklerimden.
Annem, kıyafetlerim dışında birde çok sevdiğim oyuncaklarımdan saklamış.
Tanıştırayım adı : Fatoş , annemin teyzesi yurtdışından getirmişti, elbisesi hala gıcır gıcır gözleri masmavi çok severdim bu bebeğimi.
Evcilik oynarken benim bebeğim olurdu, şimdi Lal ve Can oynuyor.
Ben de sevdikleri oyuncakları kuytu köşede saklayacağım. Kimbilir belki annesinin bebeği, babasının arabası olur torunlarımın en sevdikleri oyuncak.
Mutlu anılarla dolu ve ileride mutluluklarla anacağınız günleriniz olsun.
Sevgiler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder