Lal ve Can'ın amatörde olsa ilk karne günlerinde , kendi karne günlerimdeki gibi heyecanlıyım. Daha geceden hazırladık cicilerini, sabah erkenden uyanıp güzelce hazırlandık, tirirl tiril giyindik okula gittik sanki bir bayram sabahıymış gibi, istedimki onlarda karne heyecanını yaşasınlar. Karnelerini göreceğim anı sabırsızlıkla bekledim.
Bu bizim için bir ilk olacaktı.
Ellerinde karneleriyle koştular yanıma, hangisine bakacağımı bilemeden başladım ağlamaya.Hani duygulanırsın gözlerin dolar ya öyle değildi, çünkü ben bugünleri görebildiğim için gerçekten çok mutluydum. Bayağı ağladım birde dedimki “Ben üç yaşlarını görebilcekmiyim derken, onların sayesinde karne aldıklarını bile gördüm.''
Bazen hayat koşturmasına ya da yoğunluğumuza kapılık zamanın kıymetini ve anların değerini kaçırıyoruz halbuki çocuklarımızla geçen her an her saniye çok önemli. Aldıkları ilk karneden, attıkları ilk adıma hatta söyledikleri ilk kelimeye kadar her anları kaçırılmayacak kadar değerli...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder