Ipe çamaşır asma oyunumuzu anneannemiz organize etti. Salonumuzun ortasına astık çamaşır ipimizi, aldık mandalları, çamaşırları, çamaşır astık birlikte.
Geçen sene bu aylar da, ince motor gelişimleri için sadece minik mandalları ipe takıyorlardı.
Bırakmadan arada bir tekrarladık bu aktivitemizi, zamanla minik mandalların yerine büyük mandallar aldı, birde üzerine Datça'da bol bol bizi çamaşır asarken görüp arada bizimle mandal astılar.
Öğrenmeye o kadar açıklarki, çamaşır asarken yaptığımız her hareketimizi kapmışlar. Önce çamaşırı alıp, silkelediler sonra ipe asıp, mandalları taktılar.
İpi, iki ayrı tarafa uzatıp, rahat rahat assınlar diye Lal'in ve Can'ın ipi demiş olsakta onlar yine yan yana dip dibe astılar çamaşırlarını. Hiç birbirlerinden etkilenmeden, büyük bir dikkat ve özenle asıldı bütün çamaşırlar.
Lal, kendini mandal asmaktan alamazken,
Can, o çamaşırları ipe düzgün serene kadar uğraştı.
Eskiden birbirlerine bakıp benzer şeyleri yaparken, artık birbirlerinden hiç etkilenmeden istedikleri gibi hareket etmeye başladılar.
Büyüyorlar, hem motor gelişimleri güçleniyor kendilerinden emin davranıyorlar, hemde benlikleri oluşuyor.
Tertemiz yarınlar dilerim.
Sevgiler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder