Bugün, Lal, Can ve anne üçlüsü olarak doğada keşfe çıktık. Evden çıkarken çalı-çırpı toplar eve gelir kuş yuvası yaparız diye düşünmüştüm ama bambaşka bir deneyim yaşadık.
Hiç girmediğimiz bir alana girdik bugün, gerçek bir keşıf için bilmediğimiz bir alanda "Yürüyün kuzular" diyerek düştük yollara.
Yürüdüğümüz yolda yerlere baka baka gittik, karınca yuvalarına alışık oldukları için pek ilgilenmediler ama inek ve koyunların dışkılarını gördükçe sordular "Bu neee? " "Bunlar ne? " hadi gel anlat bakalım.
Yazın gördüğümüz inekler ve koyunlar varya, işte onlar geçmiş bizden önce buradan kakalarını kaçırmışlar buraya. Hele hele minik minik koyun dışkılarını bir sevdilerki durup durup dikkatle izledik , konuştuk.
Sonra onların toprağa ilaç olduğundan bahsettik, hem konuştuk hem yürüdük. Arada yorulup kucak isteselerde daha neler vardı bizi bekleyen acaba durmak yok devam kuzular.
Bir buçuk saat sürdü yürüyüşümüz, en sonunda bulduk bir taş oturduk üstüne. Çantamızdan da atıştırmalık leblebilerimizi çıkardık, hem gördüklerimizi konuştuk, hem biraz soluk aldık hem de doğanın tadını çıkarmış olduk.
Doğa çok zengin, bakalım daha neler neler öğretecek bize.
Iyi geceler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder