Lal ve Can'ın İlk Kar Macerası Kartalkaya.

Abant seyahetimizin bir gününü de Kartalkaya’ya ayırmak istedik. 1 yaşına girip henüz kar ile tanışmayan ikizleri artık kar ile tanıştırma zamanı gelmiş hatta geçmişti bile.

Tatilimizin 2. günü  otelimizde  keyifle kahvaltımızı yaptıktan sonra biraz parkta oynayıp enerjimizi boşaltıp ,biraz da yürüyüş yaptıktan sonra yanımıza bolca kıyafet alıp yola çıktık.Otelden sadece 30 dk  uzaklıkta olan Kartalkaya’ya çıkarken  ne hava soğuyordu ne yerler de kar vardı.Biraz hayal kırıklığı yaşamış olsak bile dağ’a çıktığımızda Lal ve Can  için yeterince kar olduğunu gördük.

Yol boyu parktaki kudurukluktan dolayı uyuyan ikizler beyazı görünce biraz şaşırıp,dikkatlice camdan baktılar.

İner inmez acıkan ikizler için Kartalkaya’da mart ayında tek açık olan bar’da yayla çorbası içmeye niyetlendik.

Bar evet bildiğiniz bar,karanlık,müzik aletleri olan ,yüksek taburelerde oturulan, kocaman bir bar.Gündüz restaurant hizmeti verdikleri için bir grup koltuk takımı da bulunuyordu ve direk o gruba yöneldik. Halbuki hiç gerek yoktu çünkü bar’a gelen oturur mu?Tabiki hayır bizde malum hiçççç oturmadık.

Montlarını çıkardığımız an başladılar etrafı keşfe, önce renkli ışıklar çekti dikkatlerini tavana baka baka yürüyorlardı.Sonra sahneyi keşfettik . Can,bir sağ’a koştur bir sol’a koştur çığlıklar gırla,inmek bilmedi hatta çorbayı sahne üzerinde yedi diyebilirim. Lal’in sahneyle pek işi olmadı o direk bar kısmıyla ilgilendi, önce yüksek taburelerde oturup içti çorbasını sonra malum Lal bu bar’ı elden geçirmeden olur mu? Çıktık bar’a  ‘’Oooo şişeler,büyük bardaklar,kadehler ,ışıklar... burası tam benlik’’ der gibi çığlık attı çıktığı an.

İnanın eşim ve ben sağa sola koşmaktan tek bir kare poz çekememişiz.Halbuki Can’ın sahnede ki halleri , Lal’in bar’da ki oturuşu kaçırılmamalıydı.Sonra baktıkki durdurak bilmeden koşmaya devam ediyorlar attık kendimizi dışarıya.

Veeeeee işte Lal ve Can karlarda.

Can,huylu ve kibar oğlumuz dokunmak istemedi önce.

Lal’de nasıl kucağımızdan ineceğini şaşırdı karlara attı kendini,doya doya oynadı.

Can’da her zamanki gibi keşif peşinde, biz onu karlarda yuvarlansın diye bıraktık o bir tane kızak bulup ona gitti.

Üşüdüklerini düşünüp kucağımıza aldığımızda da yeniden inmek için çıldırdılar. E biz fotoğraf düşkünü aileyiz toplu bir resim çekilelim sonra gene oynarız dedik ama ne mümkün  kar’a inmek için deli oldular iki saniye zor poz verebildik.

Son derece eğlenceli geçti gün onlara,biraz yorulduk ama değdi çünkü bütün gün keyifle çığlık atıp doya doya kudurdular.

Üşümediler mi diyenler ? Sıkı sıkı giyindiler, ıslanmalarına karşı da altlarına iki kat eşortman giydirdim oyuları bittiği an çıkardık ikinciyi böylece hiç ıslanmadılar. Otele dönerken ikiside yorgunluktan arabaya biner binmez uyudular.

Hatta bu sefer biz bile öyle çok yoruldukki bir ititraf arabada biz bile azıcık kestirdik.