İşte o unutulmaz an, kızım Lal’in dünyaya gelişi.
Doktorumuzun ‘’ Lal hanım geldi, 08:46 Lal geldi...’’ demesiyle Lal’imin sesini duydum.
Hala kulaklarımda sesi, ‘’ Oyyyy kurban olurum ben ona’’ dudaklarımdan çıkan ilk sözcükler oldu.
Eşimin eli elimde, ‘’Kızımız geldi ’’ diyerek alnımdan öpmesiyle döküldü sevinç gözyaşlarım.
Hemen gözlerim kızımı aradı, ağlıyor umarsızca çırpınıyordu ama koynuma geldiği, kokumu aldığı, sıcaklığımı hissettiği an geçti ağlaması o an anladım işte ‘’ ANNE ’’ olmuştum.
Sanki bir ömür onu beklemişim gibi hasretle çektim kokusunu içime,iliklerime kadar hissettim varlığını.Daha doğduğu saniyelerde bile babasına benzeyen, minicik, pespembe, şiş gözlü ve bana göre dünyalar güzeli bir kızım olmuştu.
Heyecandan, mutluluktan, soğuktan titriyorken; kızımı gördüğüm an geçti hepsi. Bütün benliğimle karşıladım onu ‘’HOŞGELDİN ANNECİĞİM’’ diyebildim sadece...
Bütün bu duygular sadece 1 dakika sürmüştü çünkü sırada oğlum vardı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder