Çocukların ellerine geçen herşeyi tutmalarına ya da oynamalarına
izin vermiyoruz değil mi? Mesela eline geçen makas olsa anında telaşlanıp
alıyoruz, ya da kalemle oynasalar ‘’Hiii çok tehlikeli, Allah korusun düşersin
batar bir yerine’’ diyor hemen alıyoruz ellerinden.
Farkında olmadan kalem, hafızalarına tehlikeli ve yasak
olarak kazınıyor. Her fırsatta ellerine alıp oynamak, onunla koşmak hatta orayı
burayı boyamak için can atıyorlar. Çünkü biz, daha bebek anlamaz diye öğretmek
yerine kaçırmayı, birlikte tutmak yerine saklamayı tercih ediyoruz.
Biz, kaleme hiç yasak ve tehlikeli imajı çizmedik. Aksine
daha miniciklerdi ellerine kalem verdiğimde, evet evet onlar almadı ben verdim
onlara kalemi.
Öğrenmeleri için masaya oturtup verdim, önlerine defter
koyup karşılarına da kalem kağıt ile oturdum. Ben çizdim onlar beni izledi
şaşkınlıkla. Defterdeki izleri gördükçe kalemle deftere vurmaya başladılar
önce, ilk vuruşlarındaki heyecanları hala gözümün önünde.
Sonra sonra uzun çizgiler çizmeye başladılar ama kalemi
tutmayı beceremiyorlardı. Her seferinde yanlarında oturup onlarla kalem tuttum.
Hiç ''Bakın böyle'' demedim ama dikkatlerini çekmek için ‘’ Bakın ben nasıl
tutuyorum’’ dedim.
Bir gün annem , Can’ın gizli gizli kendi elindeki kalemi
tutuşunu takip edip onun gibi tutmaya çalıştığını farketmiş. İşte o günden
sonra daha bir hevesle kalem kağıt verdim ellerine, oturdum yanlarına birlikte
karaladık defterleri.
Derler ya ilmek ilmek dokudum diye, ben de sabırla öğrettim
kalemi onlara. Yasaklamadan, saklamadan, heveslerini kırmadan ve asla kızmadan.
Tam aksine özendirdim hep kaleme, renk renk kalemler çıkardım hoşlarına gitsin diye. Hatta fosforlu kalemlerle bazen ellerini yüzlerini boyadılar kızmadım, ısrarla ve sabırla deftere sadece deftere yazmaları gerektiğini öğrettim.
Tam aksine özendirdim hep kaleme, renk renk kalemler çıkardım hoşlarına gitsin diye. Hatta fosforlu kalemlerle bazen ellerini yüzlerini boyadılar kızmadım, ısrarla ve sabırla deftere sadece deftere yazmaları gerektiğini öğrettim.
Ve sonuç ;
Haftasonu annem, benim ilkokuldaki boyama kalemlerimi çıkarınca biraz duygusal biraz da heyecanla oturdum yine masanın karşısına.
Artık kalemler çıkınca hemen masaya oturup defter-kitap açıyorlar.
Yasaklamayın, çocuklara kalemlerle oynamayı yasaklamayın. Gözünüzü
ayırmadan verin ellerine, defter koyun önlerine çizmeleri birşeyler
yaratabildiklerini farketmeleri için.
Alın yanınıza birlikte boyayın öğrenmeleri için kontrolü elinizden bırakmadan doya doya kalem verin ellerine ve örnek olun onlara.
Alın yanınıza birlikte boyayın öğrenmeleri için kontrolü elinizden bırakmadan doya doya kalem verin ellerine ve örnek olun onlara.
Ama en önemlisi sakın daha küçük demeyin onlar bizden daha hızlı öğrenebilecek kadar meraklı ve akıllılar.