Bebeklerde Kalem Tutar

Çocukların ellerine geçen herşeyi tutmalarına ya da oynamalarına izin vermiyoruz değil mi? Mesela eline geçen makas olsa anında telaşlanıp alıyoruz, ya da kalemle oynasalar ‘’Hiii çok tehlikeli, Allah korusun düşersin batar bir yerine’’ diyor hemen alıyoruz ellerinden.

Farkında olmadan kalem, hafızalarına tehlikeli ve yasak olarak kazınıyor. Her fırsatta ellerine alıp oynamak, onunla koşmak hatta orayı burayı boyamak için can atıyorlar. Çünkü biz, daha bebek anlamaz diye öğretmek yerine kaçırmayı, birlikte tutmak yerine saklamayı tercih ediyoruz.

Biz, kaleme hiç yasak ve tehlikeli imajı çizmedik. Aksine daha miniciklerdi ellerine kalem verdiğimde, evet evet onlar almadı ben verdim onlara kalemi.

Öğrenmeleri için masaya oturtup verdim, önlerine defter koyup karşılarına da kalem kağıt ile oturdum. Ben çizdim onlar beni izledi şaşkınlıkla. Defterdeki izleri gördükçe kalemle deftere vurmaya başladılar önce, ilk vuruşlarındaki heyecanları hala gözümün önünde.

Sonra sonra uzun çizgiler çizmeye başladılar ama kalemi tutmayı beceremiyorlardı. Her seferinde yanlarında oturup onlarla kalem tuttum. Hiç ''Bakın böyle'' demedim ama dikkatlerini çekmek için ‘’ Bakın ben nasıl tutuyorum’’ dedim.

Bir gün annem , Can’ın gizli gizli kendi elindeki kalemi tutuşunu takip edip onun gibi tutmaya çalıştığını farketmiş. İşte o günden sonra daha bir hevesle kalem kağıt verdim ellerine, oturdum yanlarına birlikte karaladık defterleri.

Derler ya ilmek ilmek dokudum diye, ben de sabırla öğrettim kalemi onlara. Yasaklamadan, saklamadan, heveslerini kırmadan ve asla kızmadan.

Tam aksine özendirdim hep kaleme, renk renk kalemler çıkardım hoşlarına gitsin diye. Hatta fosforlu kalemlerle bazen ellerini yüzlerini boyadılar kızmadım, ısrarla ve sabırla deftere sadece deftere yazmaları gerektiğini öğrettim.

Ve sonuç ;

Haftasonu annem, benim ilkokuldaki boyama kalemlerimi çıkarınca biraz duygusal biraz da heyecanla oturdum yine masanın karşısına.

Artık kalemler çıkınca hemen masaya oturup defter-kitap açıyorlar.

Hatta Lal’im artık biz yetişkinler gibi kalem tutuyor.

Yasaklamayın, çocuklara kalemlerle oynamayı yasaklamayın. Gözünüzü ayırmadan verin ellerine, defter koyun önlerine çizmeleri birşeyler yaratabildiklerini farketmeleri için.

Alın yanınıza birlikte boyayın öğrenmeleri için  kontrolü elinizden bırakmadan doya doya kalem verin ellerine ve örnek olun onlara.

Ama en önemlisi sakın daha küçük demeyin onlar bizden daha hızlı öğrenebilecek kadar meraklı ve akıllılar.