Daha önce adını sadece annemden duymuştum.Birkac sene önce arkadaşlarıyla çıktıkları bir turda uğrayıp çokta beğendiğini anlatmıştı.
Bizde Bozburun’a giderken denizin ortasında sanki kıyıda yürür gibi yürüyenleri görünce hemen anladık Kız kumu olduğunu ve dönüş programına ekledik.
Akşam üstü 17:00 gibi oradaydık ve güneşin yakıcı sıcaklığını atlattığımız için denizin ortasında keyifle yürüyebilir bol bol resimler çekiliriz diye heyecanla hazırlanıp indik aşağıya.
Yukarıdan görünene göre deniz sakindi ve tam ortasında sıra halinde insanlar yürüyorlardı.
Ne zamanki aşağıya indik inanılmaz bir kalabalık ve izdihamla karşılaştık, Jeep Safari turları vardı ama nasıl bir kalabalık anlatamam. Rehber adıyla dolanan insanlar ellerinde asırlar öncesinden kalma hoparlörleriyle Arapça birşeyler söyleyip insanları sürü halinde kalabalığa çekiyorlardı.
Plajda sofra kuranlar,karpuz kesip poşetleriyle çöp biriktirenler...
Bu olumsuzlukları göre göre ulaştık sonunda kumsala.Lal ve Can’ın elinden tutup denizin ortasında yürütme hayalimizde bir hüsranla sonlandı. Ne o kalabalığa girmeye ,ne de o pis suya çocukları sokmaya vicdanımız el vermedi.
Kızkumu , bizim hafızamızda büyük bir hayal kırıklığı ve üzüntüyle kaldı.
Umarım hepsi değişir ve yine o mis gibi denizin ortasında yürüme fırsatımız olur...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder