Anneliğin Çıkmazı

Öyle alıştımki kuzularımla olmaya, sağımda solumda hep onlar olsun, hiç ayrılmayalım, heryere gelsinler benimle istiyorum. 

Tatile giderken , anneanne ve dedeye emanet ettik, hiç gözüm arkada değil çok şükür.Ee keyifleride yerinde hatta beni hiç aramıyorlar onu da biliyorum. Herşey gayet normal gidiyor, amaaaaa eğer etrafımda çocuk görürsem işte o zaman işler değişiyor .Başka çocuklar buradayken ben onları evde bıraktığım için suçluluk duyuyorum .Hele hele ağlayan çocuk görürsem, “Ya bizimkilerde anne diye ağlıyorlarsa, ya beni istiyorlarsa “ diye oturup ağlayasım geliyor vallahi.

Annelik zor zanaat, bıraksan ayrı dert alsan ayrı.Bıraksan ruhun acıyor, vicdan azabı duyuyorsun keşke alsaydım diyorsun.Alsan , azıcık bende dinleneydim iyi olucaktı bende insanım yoruluyorum diyorsun.

Ne yapsan olmuyor yani annelik çıkmazı işte annelik...