Kendimi bildim bileli hep oğlum olsun istemişimdir.Genelde her anne adayı kız bebek hayali kurarerken, ben hep akıllı, cin gibi, zıpır ama zararsız bir oğlum olsun isterdim.
Ne zamanki karnımda bir kız bebeğim olduğunu öğrendim, ciciler almaya, hazırlıklar yapmaya başladım daha o zaman anladım kız başkaydı. Aldığım süslü püslü kıyafetler, dikilen pembe pembe fırfırlı elbiseler, parıltılı tokalar , gelen cici cici hediyeler hepsi başkaydı sanki ayrı bir havaları vardı.
Benim kanımdan, bana benzeyen, benim gibi bir kız çocuğu girdi hayatıma.
Daha ilk doğduğu saniyelerde koynumda huzur bulan, kokusuyla bana cenneti yaşatan bir melek.
Benim kıyafetlerimle pozlar verdi, bakan gözlerden bazısı ‘’Küçük Merve ‘’ dedi her gördüğünde.
Bana oğlumdan önce kızım gülümsedi, ilk kızım ‘’ ANNE’’ dedi bana. Bunları yaşadığım anlar dün gibi aklımda hiç birşey oğlumun yaşattıklarının ne üstünde ne altında ne de yanında.
Can bir yana Lal bir yana ama, hani kızımın o cilveleri, nazları, işveleri yokmu işte onların ne demek olduğunu kız annesi olmayan bilemez.
Anne kız elele yürümeyen, birlikte evcilik oynamayan, oyuncak bebeği ağladığında kucağına alıp öpen bir kızı olmayan hiçbir anne anlayamaz kız evladın ne demek olduğunu.
İyiki bir kızım var; elele yürüyüp sohbet edebildiğim ve edebileceğim, uzaklara dalıp dertleşebileceğim, birlikte şımarıp , birlikte ağlayabileceğim, elinden yemekler yiyip,kahveler içebileceğim, saçlarını örebileceğim, herkeslerden sakınıp birgün Allahın izniyle beyazlar içinde görebileceğim.
Ama en güzeli ne biliyormusunuz ömür boyu sarılıp uyuyabileceğim bir kızım var benim.
Ve kızımdan daha büyük bir aşkla annesini seven,tamda hayalimdeki gibi birde oğlum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder