İzmir

 İzmir...

Uzaktan hissettik acısını, yokluğu gördük, hüznünü yaşadık

Herkes etkilendi onların yaşadıklarından, kimimiz az kimimiz çok.

Biliyorum hepimiz elimizi taşın altına koyduk, kimimiz dualar etti, kimimiz evindeki battaniyeyi paylaştı, kimi aş götürdü, kimi gidip dertleşti  merhem oldu yaralarına,kimi tonlarca malzeme aldı evsizlere ilaç oldu kimi kocaman gönlünden bir paket boya kalemi koparıp gönderdi.

Ben mesela, ben o minicik çocukları mutlu etmek istedim .

Ve sizler, yardım elime güç katan güzel yürekli dostlar, kiminiz  sesime ses olup daha çok insana ulaşmamı sağladınız, kiminiz belki varken belki yokken bir sürü yardım gönderdiniz. Sizlerin sayesinde Datça’da başlattığım yardım kampanyamıza İstanbul’dan, Ankara’dan Antalya’dan bile  yardımlar yağdı. Bütün yardımları toplayıp kargo ile gönderecektim ama sizler öyle güzeldiniz ki siz benim yardım çağrıma öyle güzel cevap verdinizki bende emanetlerinizi  bizzat gidip o çocuklara  tek tek ellerimle vermek istedim.Hepsinin gözleri parladı sizin hediyelerinizle, kimi sevinç çığlığı attı görünce kimi “Benim var abla olmayan alsın” dedi bizi ağlattı, kimisi çıplak ayağına hemen giydi gönderdiğiniz çorapları kimisi hayallerini yapmaya başladı  gönderdiğiniz oyun hamurlarıyla, kimisi boya yapacak boyama öğrenecek,kimisi resim çizecek belki yıkılan evini belki hayalindeki evini...

Ben tüm emanetlerinizi teslim ettim,o güzel çocukların hiçbirini unutmayacağım, onlarda sizleri asla unutmayacaklar...

Hepinize sesime ses olduğunuz için, yardım elime ortak olduğunuz için, o küçücük çocukları mutlu ettiğiniz için, o güzel yürekleriniz, güzel mesajlarınız , desteğiniz için sonsuz teşekkürler.

Allah hepinizden razı olsun, hepinizi tıpkı sizler gibi insanlarla karşılaştırsın...

Sevgiler 

Nermin Merve Bozdoğan