Datça’daki Yuvamız İçin Dişi Kuş Nasıl Diretti?

Senelerdir Datça’dan ev-arsa bakardık ama niyeyse hiç heveslenmezdim. Bu sene Gökhan İstanbul’dayken annemle arsa bakmaya başladık, bir sürü arsa gördük, bir sürü ev gezdik hiçbiri o ilk gittiğim arsa gibi değildi. Daha büyükleri, daha ucuzları, daha merkeze yakınları çıktı karşımıza ama benim aklım hep o ilk baktığımızdaydı. Birgün Gökhan’a “Gel artık hemen şu arsayı alalım” dedim, ama gelmesi imkansızdı çalışıyor ve izin öncesi inanılmaz yoğundu.Bu arada arsa’nın başka alıcıları da vardı, uykularım kaçıyordu ya bizden önce davranır alırlarsa, ya kaçırırsak diye.

O gün, işte o gün, Gökhan’ın en yoğun olduğu gün hayatımda ilk defa durmaksızın başının etini yedim, o bana “Toplantıdayım sonra konuşalım “ yazdıkça ben ona “Bu arsa kaçarsa bak kötü olacak, yalvarırım hemen akşama atla gel, arsayı gör, istersen alma ama bir gör pişman olmayalım sonra gel gör hemen dön yine ama yalvarırım gel yoksa satılacak” diye diye yedim bitirdim.

Önce “Geliyorum akşama, ama beğensemde almayacağım o arsayı bana bu yoğunlukta bunu yaptığın için” dedi.Durmadım, dil dökmeye kafasının etini  yemeye devam ettim .Bir yanım “Merve bu kadar zorlama olmuyorsa olmuyor her şerde bir hayır vardır” diyordu ama ağır basan yanım ; “Merve,burası sizin hayallerinizin yeri pes etme, inandığından sakın vazgeçme olacak! burası sizin kaderiniz, boşuna dememişler yuvayı dişi kuş yapar diye devam et,mutlaka ikna et Gökhan’ı burası sizin olmalı” diyordu.

Çok kızdırdım, çok üzerine gittim öyle çok inanmıştımki oranın bizim olması gerektiğine en sonunda “Tamam git konuş başlat işlemleri al arsayı sen beğendiysen bende beğenirim” dedi.Evet çok inanıyordum beğeneceğine, hayatımda hiçbir şeyden bu kadar emin olmamıştım.

Öyle böyle derken ben emlakçıyla konuştum 2-3 gün süre istedim, Gökhan işlerini hızlı halledip biraz daha erken geldi derken o direttiğim arsayı aldık.

Şimdi ikimizinde evden konuştukça gözlerimiz parlıyor , bazen kadın olarak bazı kararları verip, diretmek kararsız eşleri harekete geçirmek bize düşüyor, boşuna demiyorlar 

“Yuvayı dişi kuş yapar” 

Sevgiler 

Nermin Merve Bozdoğan