LAL ve CAN: Kasım 2018

17 Kasım 2018 Cumartesi

Prematüre Bebekler

Henüz hamileliğimi tamamlamaya 4 hafta vardı ve bebeklerin gelişimini tamamlaması içinde 4 hafta daha anne karnında kalmaları gerekiyordu. Ancak doktorumuzun söylediklerine göre, bebekleri daha fazla anne karnında tutamayacaktık bu yüzden Lal ve Can'ın doğumu 36. haftada gerçekleşti. Yani bende Prematüre Bebek annesiyim. Doğdukları an öyle güçlü ağlamışlardı ki inanamamıştım onların hayata bu denli sıkı tutunduklarına.Yanımdan ayrılıp havlulara sarılırken ki o ayaklarının çırpınışı hala gözümün önünde.

Prematüre Bebek dünyaya getirmiştim ama daha ilk saniyelerde göstermişlerdi bana nasılda güçlü olduklarını. Odaya çıkmadan hemşirelere sorduğum ilk şey '' Küveze girdiler mi?'' olmuştu, hemşirenin ''Hayır ikisi de çok güçlü annesi küveze ihtiyacınız olmadı'' demesiyle sevinçten değil, resmen hıçkırarak ağlamıştım. Sadece 1800 ve 2200 kilo olan ikizlerimin giydikleri çoraplar dizlerinin üstündeydi, kıyafetlerde bacakları birbirine karışıyor, kolları zıbından çıkıyordu. Öyle miniklerdi ki, emmeye hiç güçleri yoktu ama yanımdan ayrıldıkları an avaz avaz ağlıyorlardı. İlk gece ikisini birden göğsümde uyutmuştum , sabaha kadar hiç uyumadan ne kadar güçlü olduklarını düşünüp ve birlikte her şeyi başarabileceğimize inanmıştım.Ve gerçekten de öyle oldu, Lal ve Can ile her şeyi, hatta hayattaki en zoru bile başardık.

Prematüre bebekler hayata daha sıkı tutunuyorlar ve daha güçlü oluyorlar. Evet çok emek veriyorsunuz, çok hassas büyütüyor hatta sardığınız pamuklarınızı bile pamuklara sarıyorsunuz. Ama biliyormusunuz, verdiğiniz bütün o emeklerinizle birgün gurur duyuyorsunuz.

6 Kasım 2018 Salı

Lal ve Can’ın Kitaplığından Kitap Önerileri “Tombik Ayı Renkler”

Dün gece renkli ayıcıklarımızla,kitabımızı okuyarak uykuya dalınca bugünde kitaplığımızdan kitap önerisiyle başlamak istedim güne.

Kitabımız, Pearson Çocuk Kitaplari ’n dan “Tombik Ayı Renkler” Tombik ayı ve arkadaşları’nın yine canları sıkılıyor ve yeni bir oyun buluyorlar.

Etraflarındaki aynı renkteki nesneleri buluyorlar, mavi deniz, mavi bulut, sarı bal, sarı çiçek,kırmızı kiraz, kırmızı gelincik,yeşil çay, yeşil elma kahverengi ayıcık.

Biz önce kitabı okuduk, sayfalardaki renkleri bulduk , sonra da ayıcıklarımızla oyun oynadık. Mavi ayı ile mavileri, kırmızı ayıyla kırmızıları, sarı ayıyla sarıları, yeşil ayıyla yeşilleri,kahverengi ayıyla da Tombik Ayı’yı bulduk sayfalarda.

Biz Tombik ayı serisini severek, öğrenerek ve eğlenerek okuyoruz sizlere de tavsiye ediyoruz 🙏🏾

3 Kasım 2018 Cumartesi

Montesorri Pedagojisine Göre Çocukların Mutfaktaki Yeri

Can ve Lal, mutfakta benimle birlikte bir şeyler yapmaya her zaman çok hevesliydiler. Küçük ya da büyük daima yardım etmek, bir ucundan tutmak istiyorlar ve her yaptıkları işte aşırı mutlu oluyorlardı.

Bu heveslerini tehlikeli diye görmezden gelmedim, aksine hiç sakınmadan, tüm dikkatimi onlara vererek güvenle öğrenmelerine ve sık sık mutfağa girmelerine izin verdim. Birlikte kekler yaptık, domates doğradık, barbunya ayıkladık, bulaşık makinesini birlikte boşalttık, tost yaptık, çorba yapıp, çubuk makarna kırdık bıla bıla bıla bunlar uzar da gider. Ben onların elinden yediğim kekten nasıl müthiş bir tat aldıysam, onlarda bana yardım etmekten, benimle birlikte başarmaktan ve bir şeyler üretiyor olmaktan aşırı derece de mutlu oldular.

Önce malzemeleri ekleyerek başladılar, sonra karıştırdılar, geçen hafta kendi kendilerine kek yaptılar, bugün Can, pırasaları doğrayıp tencereye kadar hazırladı.

Bunu hiçbir zaman bilinçli ya da düşünerek yapmamıştım, daha miniciklerdi ilk kek yaptıklarında, ilgili olduklarını ve hoşlarına gittiğini fark edince evde birlikte güzel zaman geçirmek adına başlamıştım onlarla mutfağa girmeye.

Oysa ne büyük bir adımmış onların gelişimi için;

Çünkü Montesorri Pedagojisine göre; çocukların mutfağa girip, sembolikte olsa yemek yapmaları, birileriyle görevleri paylaşıp, üretmiş olmaları onlara müthiş öz güven kazandırdığı gibi çokta mutlu eder. Özellikle anne mutfağına girmeleri harika bir motivasyondur ve öz güven yükseltir.

Kendi kendilerine yetebilir hale gelmelerinde önemli bir adım olan yiyecek hazırlama konusuna ilave olarak, mutfakta kendi kullandıkları eşyalara erişebilmeleri, acıktıklarında raflardaki yiyeceklere ulaşabilmeleri ve onlar için kullanım alanı sağlamak yine onların başardım duygusunu yani öz güvenlerini desteklemektedir.