Iki gündür Datça kıyılarında duran savaş gemisinin, bizlerin ziyaretine açık olduğunu duyunca hemen ziyarete gittik.
Kıyıdan ilk gördüğümüzde bizi bile ürketen savaş gemisine yaklaşınca Can, büyüklüğüne şaşırıp "vaaaauvvv" diye heyecanlandı ve biraz sonra o devasa gemide, minicik ikizler elele gezmeye başladılar.
Motordan gemiye subayların kucağında çıkan ikizler, geminin helikopter pistine çıktıklarında şaşırıp hayranlıkla incelediler, neredeyiz der gibi bakıyorlardı.
Biz, büyüdüklerinde hatırlamasalarda, anılarında kalsın diye gittik ve tabiki her anlarını ölümsüzleştirdim.
Bu yazıyıda onlara hitaben yazmak istedim.
Lal ve Can, bugün siz 15 sene önce Amerikalılardan aldığımız " TCG Gaziantep " isimli savaş gemisindeydiniz.
Subay abileriniz, anneanneniz ve dedenizle size gemiyi gezdirdiler, öyle uslu ve dikkatle gezdinizki hayran kaldık o minicik bedenlerinizdeki kocaman akıllarınıza.
Gezinin başlangıcından sonuna kadar sizlere özel ilgi gösterdi subay abileriniz, en kritik noktalarda bizden alıp sizleri kucaklarında taşıdılar, kimi oğluna olan özleminden bahsetti sizle yaşıt olan, kimi size şapkasını verdi "Kimbilir birgün belki sende subay olursun, anın olsun" derken.
Bugün ziyaretimizde bize eşlik eden ve Lal ile Can'a sevgiyle yaklaşıp, onlarla özel ilgilenen tüm subaylarımıza sonsuz teşekkürler...
Datça'daki son günleriydi, istikamet "Doğu Akdeniz" dediler.Allah hepinizin yolunu açık etsin, tüm kötülüklerden korusun ve tez zamanda sağsalim sevdiklerinize kavuştursun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder