İzmir’e taşındık, yerleştik, yeni bir hayata başladık. Artık, kendime bir çalışma programı hazırlayıp düzenli çalışmaya başlamak istiyorum, taşınma sürecinde düzensizlikten boşladığım boğazımı tutmak için yeni yeme alışkanlığı edinmek istiyorum, yürüyüşlerimi aksatmadan yapmak için yürüyüş günlerim olsun istiyorum. Tüm bunları görev değil de bir yaşam biçimi haline getirmek içinde birer alışkanlık haline getirmem gerektiğini biliyorum.
Ve Atomik Alışkanlıklar kitabından sonra anladım ki, alışkanlıkları hayatıma en kolay yoldan entegre edebilmem için, ne istediğim kadar neden istediğimi biliyor olmamda çok önemli.
Diyeti, sporu, düzenli kitap okumayı, blog yazmayı, meditasyon yapmayı, her hafta bir yer keşfetmeyi, her gün kendime zaman ayırmayı, her gün bol su içmeyi , film izlemeyi, yürüyüş yapmayı istiyor olabilirim. Çokta kolay başlayabilirim, ama bunları hayatımda alışkanlık haline getirmek için neden istediğimi bilmem çok önemli.
Çünkü;
Kitap okuma alışkanlığı edinmek için, eğer sadece kitap okuyayım diye başlarsam, bugün 10 sayfa okur yarın 2 sayfa okur bırakırım, hatta eğer kendime bir hedef koymadıysam yeri gelir hiç okumadan gün geçiririm. Kitabın bitmesi bir haftada sürebilir, bir ayda. Ama her gün 30 sayfa okuyacağım diye başlar ve her ne olursa olsun her gün o 30 sayfayı okumaya zaman ayırırsam, her gün 30 sayfa okudukça o kitaplar biter, yenisi gelir , zamanla daha çok okumaya başlarım ve alışkanlığa dönüşür.
Diyete başlarım ama bir hedefim yoksa, kendime bir hedef koymamışsam o diyet arada bozulur, ağar gider, kaçamaklara çok teslim olur vs vs… Ama mesela, diyete düzenli yeme alışkanlığı edinmek için başladıysam bir programım olur onu uygularım, sonuç aldıkça devam ederim ve zamanla alışkanlığa dönüşür.
Yani, ne istediğimiz kadar, neden istediğimizi de bilirsek, bir hedefimiz, bir amacımız , düzenli yapmak için bir sebebimiz olursa bırakmadan devam ederiz ve işte o zaman bir alışkanlığa dönüşür.
