Ev İşlerine Yardımcı Olmanın Çocuklara Katkısı

 

Çocuk olmak ne güzelmiş, ne kolaymışta zamanında anlayamamışız değil mi?

Tek derdimiz okulmuş, bizden sadece derslerimizde başarılı olmamız bekleniyormuş, hayat ne de güzelmiş de biz kıymetini bilememişiz.

Bunu hemen hemen hepimiz söylemişizdir mutlaka, annelerimiz babalarımızda zamanında ‘’Senin  yapman gereken tek şey derslerinde  başarılı olmak, senden başka birşey istemiyoruz’’ diyorlardı.

Peki uzmanlara göre bu düşünce doğru mu?

Çocuklarımıza ders dışında sorumluluk vermeyerek, daha küçük diye her işlerini üstlenmemiz doğru mu ?

Onlar bizim göz bebeklerimiz, kıyamadığımız, mutlu olsunlar  diye bir dediklerini iki etmediğimiz, ayağına taş değse taş altında kalmış gibi canımızın yandığı can parçalarımız.

 ‘’Çocuklarımızı hayatımıza değil, refahımıza ortak ediyoruz’’ demiş Erdal Atabek, ne kadar da doğru değil mi, gözlerinin içine bakıyoruz, daha birşey söylemeden ne istediklerini anlıyor hemen yapıyoruz, etraflarında pır dönüyoruz hiçbir şeyden eksik kalmasınlar diye her türlü imkanı sunuyor ve her türlü ihtiyaçlarını karşılıyoruz. Hepimiz çocuklarımız için yapıyoruz bunları oysa uzmanlara göre , onlara  her türlü imkanı sunarak , hayatlarını kolaylaştırmamız onları hayata karşı güçsüzleştirip  beceriksizleştiriyor.

Özellikle büyük şehirlerde anne, baba, büyükanne, büyükbaba veya bakıcılar tarafından her türlü ihtiyacı karşılanıyor çocukların .

Kasaba ve köylerde büyüyen çocuklar , ya da kentte yaşayıp  babası çalışan, evde küçük kardeşi olup  evde bakıcıları olmayan çocuklar. İşte onlar ailenin refahına değil hayatına ortak oluyorlar. Erken uyanmayı, kardeşiyle ilgilenmeyi, kendi yemeyini kendi yemeyi, kıyafetlerini kendi giyip çıkarmayı, odasını toplamayı, susayınca kendı suyunu kendi almayı,sofra kurup toplamayı her şeyi çok küçük yaşta öğreniyorlar.

Küçük yaşta evde yapabileceği işleri görev edinen çocuklar da sorumluluk duygusu gelişiyor. Kendi kendine yeten, kendisine güvenen, kendisini güçlü ve başarılı hisseden çocuklar yetişiyor.

 

Minnesotta Üniversitesi’nin 25 yıl süren araştırmasına göre, erken yaşta ev işlerine katkıda bulunmaya başlayan çocuklar, ihtiyaçları anne-baba, dede-büyükanne veya bakıcı tarafından karşılanan çocuklara göre  çok daha başarılılar. Araştırmalara göre ev işleri çocuklarda başarı duygusu yaratıyor ve mutluluk veriyor. Ailenin parçası olduğunu hıssettirip, aile bireylerinin ihtiyaclarını anlamayı sağlıyor.